« قرآن ، قدر ، مقدر ، تقدیر »

یا صاحب الزمان ( عج ) !

من در کدامیک ار اینها ،

سال را ،

خلاصه خواهم شد ؟؟؟؟ .......

امام صادق-ع:
خواب روزه دار عبادت،
خاموشي او تسبيح،
عمل وي پذيرفته شده
و دعاي او مستجاب است."

غروب روز پانزدهم
آخرین لحظات ایام البیض
پایت روی زمین بند نمی شود
می خواهی اوج بگیری به بی نهایت ...
زمین برایت تنگ می شود و نفس گیر
دلت فقط آسمان می خواهد و آسمانی ها ...
کاش ...دگر بار پایم به زمین نرسد
کاش ...همیشه آسمانی شوم .....

« تقدیم به همه پدرهای مهربون و دوستداشتنی »

می رسد ز در پدر
روی چهره اش غم است
حرف می زند یواش
خنده بر لبش کم است
گیره لباس را
می زنم به گوش ها
می کشم به گونه خط
تا شوم چو موش ها
با صدای جیغ موش
می دوم کنار او
گربه می شود پدر
تا شوم شکار او
خانه می شود پر از
خنده من و پدر
خستگی ز جان او
باز می رود به در

ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
چه کنم؟ که هست اینها گل باغ آشنایی

همه شب نهاده‌ام سر، چو سگان بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانهٔ گدایی

مژه‌ها و چشم یارم به نظر چنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

در گلْسِتانِ چشمم ز چه رو همیشه باز است؟
به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

سر برگ گل ندارم، به چه رو روم به گلشن؟
که شنیده‌ام ز گلها همه بوی بی‌وفایی

به کدام مذهب است این؟ به کدام ملت است این؟
که کشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟

به قمار خانه رفتم، همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی

در دیر می‌زدم من، که یکی ز در در آمد
که : درآ! درآعراقی! که تو خاص از آن مایی

ابرها به اسمان تكيه ميكنند، درختان به زمين و انسانها به مهرباني يكديگر.........
گاهي دلگرمي يك دوست چنان معجزه ميكند كه انگار خدا در زمين كنار توست.
جاودان باد سايه دوستانيكه شادي را علتند نه شريك،
و غم را شريكند نه دليل.
امیداورم با دلی خوش به استقبال بهارو سال نو بروید..
عیدتون مبارک و فرخنده باد

سلام ای غروب غریبانه دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه
خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته
تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا
به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد
خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

زنده یاد
#افشین_یداللهی روحش شاد

خدایا

از تو می خواهم مرا در مسیر زندگیم تنها نگذاری و یاری ام کنی

هر کجا که مسیر را اشتباه می روم به من تلنگری بزنی و یادم بیاوری که راه درست کدام است

یادم بیاوری که بهترین مسیر از کجا عبور می کند

خدایا

سرنوشت مرا خیر بنویس

تقدیری مبارک

تاهر آنچه تو دیر می خواهی من زود نخواهم

و هر آنچه تو زود می خواهی من دیر نخواهم

کمکم کن تا در همه حال راضی به رضای تو باشم

بیاییم زندگی را سخت نگیریم
بدانیم که خدایی هست و امید وصالی
لحظه‌ ها میگذرند، عشق و شادی را به هم هدیه کنیم
و به یکدیگر بیاموزیم چگونه زندگی کردن را
زندگی زیباست کمی آهسته تر قدم بزن
از مسیرت لذت ببر خدا را در همه جا ببین ...

زیبایی یک زن درلباسهایی که میپوشد نیست
در چهره یا درنحوه‌ی آرایش موهایش هم نیست،
زیبایی یک زن درچشمانش است،
چشم هایش راه ورودیِ قلبش هستند،
مکانی که عشق درآن جای دارد"

دلم گرفته ای رفیق لبریز بغضم این روزا

هیشکی نمیفهمه منو خستم از این حال و هوا

دلم گرفته ای رفیق جا موندم انگار از همه

از حال این روزام برات هر چی بگم بازم کمه

کاشکی منم شبیه تو کم میشدم از روزگار

واسه دوباره دیدنت بگو مونده چند تا بهار

هنوز به یاد تو شبا به آسمون خیره میشم

یا منو با خودت ببر یا دوباره بیا پیشم

هنوز به یاد تو شبا به آسمون خیره میشم

یا منو با خودت ببر یا دوباره بیا پیشم

باز یه بغضی گلومو گرفته

باز همون حس دردِ جدایی

من امروز کجامو تو امروز کجایی؟

حالِ تو بدتر از حالِ من نیست

پُشت این گریه خالی شدن نیست

همه درد دنیا یه شب درد من نیست

تو از قبله ی من گرفتی خدا رو

کجایی ببینی یه شب حالِ ما رو

فقط حال من نیست که غرق عذابه

ببین حال مردم مثِ من خرابه کجایی؟...

خدایا ! دلم باز امشب گرفته
بیا تا کمی با تو صحبت کنم
بیا تا دل کوچکم را
خدایا فقط با تو قسمت کنم

***
خدایا ! بیا پشت آن پنجره
که وا می شود رو به سوی دلم
بیا،پرده ها را کناری بزن
که نورت بتابد به روی دلم

***
خدایا! کمک کن به من
نردبانی بسازم
و با آن بیایم به شهر فرشته
همان شهر دوری که بر سردر آن
کسی اسم رمز شما را نوشته

***
خدایا! کمک کن
که پروانه شعر من جان بگیرد
کمی هم به فکر دلم باش
مبادا بمیرد
***
خدایا! دلم را
که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته
شبی می فرستم برایت

آخرین پله آسمان
سال‌ها پیش از این
زیر یك سنگ
در گوشه‌ای از زمین
من فقط یك كمی خاك بودم
همین.

یك كمی خاك
كه دعایش
دیدن آخرین پله آسمان بود
آرزویش همیشه
پر زدن تا ته كهكشان بود
خاك هر شب دعا كرد
از ته دل خدا را صدا كرد
یك شب آخر دعایش اثر كرد
یك فرشته تمام زمین را خبر كرد
و خدا تكه‌ای خاك برداشت
آسمان را در آن كاشت
خاك را
توی دستان خود ورز داد
روح خود را به او قرض داد
خاك
توی دست خدا نور شد
پر گرفت از زمین دور شد

****
راستی
من همان خاك خوشبخت
من همان نور هستم
پس چرا گاهی اوقات
این همه از خدا دور هستم!