این روز ها حال و هوایم عوض شده.... از آن موجود شاد و پرانرژی که بی مهابا حرف میزد بی مهابا عمل میکرد و بدون فکر میخندید.... دختر بالغی خلق شده....دختری که دیگر انگیزه ی سر و صدا و شلوغی و شکلک درآوردن های جلوی آینه را ندارد...حوصله ی رقصیدن ها و از ته دل قهقهه زدن ها را ندارد... مثل خانم ها رفتار میکند...در خیابان نمی دود....ارام حرف میزند.... کمتر حرف میزند.... دیگر مثل یک ادم بزرگ رفتار میکند...خیلی همه چیز عوض شده....اما مغزم کار نمیکند....مغزم در یک حفره گیر افتاده....همه چیز مبهم به نظر می اید....میخواهم همان خود لعنتی خودم باشم....میخواهم به عقب برگردم.... میخواهم هر طور میخواهند فکر کنند کنند اما من لذت ببرم....اصلا چرا باید این طور باشم؟ الان دیگر خبری از حاضرجوابی های شیطنت آمیزم نیست....خلاقیتم کور شده....خبری از الکی خندیدن هایم نیست....خبری از الکی خوش بودن هایم نیست....چه به روزم آمده؟

سلام. میشه یه چند تا راه برای غلبه بر عصبانیت به من پیشنهاد بدین. عصبانیت ناشی از حماقت یه ادم

این بار که رفتم مشهد؛ به کبوترای حرم امام رضا ، به خادمای مهربونش، به اونایی که خونشون روبه روی حرمه، به مغازه دارایی که ظهر مغازه رو به عشق نماز جماعتای توی حرم میبندن و میرن....به زائرایی که قدم تو صحن نذاشته اشکشون جاری میشه، غبطه خوردم..... امام رضا خیلی ماهه به خدا...هر مشکلی دارین بهش متوسل شین آروم میشین...بهترین سفر مشهدمو رفتم... ایشالا قسمت همتون شه....

درست همون لحظه ای که از همه جا ناامیدی ، به اصطلاح بریدی....خدا همون جا سورپرایزت میکنه ....دیروز بهترین خبر زندگیمو شنیدم....اون لحظه رو برای همتون آرزو می کنم....روزاتون پر از خبرای خوب...پر از شادی.... پر از اشک شوق.....پر از لبخند.....

بچه ها تلگرام فیلتر شده؟

آدم هایی را که خوشحالی های بزرگشان دلایل کوچک دارد، دوست دارم....
گاهی عجیب به دلم مینشینند...

به نظر من بهشت یعنی جایی که آدم آرامش داشته باشه....دنیای آرومی رو براتون آرزو میکنم

تقدیم به یکی از بجه های باحال فیس کوب

گاهی دلمون میگیره ... یا حوصله مون سر میره ...یا اصلا بیخودی دپرسیم... اینجور مواقع شاید یه سری به فیس کوب بزنیم تا حال و هوامون عوض شه....معمولا اسمش تو آخرین ارسالی ها هست.... تقریبا همه میشناسیمش...حداقل یه بارو از خوندن جوک هاش شاد شدیم...شوخ و بانمک....با همه یه سلام علیکی داره... شاید ما فقط به عنوان یه دوست مجازی بشناسیمش اما....این دوست مجازی شاید ندونه که گاهی باعث میشه ما غم و غصه هامونو با خوندن مطالبش فراموش کنیم....
امشب تولدشه... ♬ §Mαя¥αm §нαm ♬
خیلی ساده بگم مریم عزیزم تولدت مبارک دوست خوب مجازی من

تمارض کردم به دوربینی.... با عینک چهره ات درشت تر می شود..

کسى که کردارش او را به جایى نرساند، افتخارات خاندانش نیز او را به جایى نخواهد رسانید...
ارنست همینگوی

میگفتند که نابیناست....
اما جهان را بیست بیستم می دید...

نزدیک بینی ام را دوست دارم ، فاصله ام را با تو کم می کند....

گاهی ادم عجیب احساس تنهایی میکند...
حرف هایی دارد که دوست دارد فریادشان بزند اما هیچ کس را برای هم صحبتی پیدا نمیکند ...
گاهی ادم دوست دارد برای چند روز هم که شده به یک روستای دورافتاده ی متروک برود و با گنجشک ها حرف دلش را بگوید...
گاهی دوست داری کسی مثل خودت پیدا کنی تا به تمام حرف هایت خالصانه گوش دهد...
گاهی هیچ چیز آدم را آرام نمیکند... من از زمانی حرف میزنم که ادم حتی شرمش میشود با خدا حرف بزند...این تنهایی بدترین تنهاییست....

.