در پی هر گریه
من، بر این ابری كه این سان سوگوار
اشك بارد زار زار
دل نمیسوزانم ای یاران، كه فردا بیگمان
در پی این گریه میخندد بهار.
ارغوان میرقصد، از شوق گلافشانی
نسترن میتابد و باغ است نورانی
بید، سرسبز و چمن، شاداب، مرغان مست مست
گریه كن! ای ابر پربار زمستانی
گریه كن زین بیشتر، تا باغ را فردا بخندانی!
گفته بودند از پس هر گریه آخر خندهایست
این سخن بیهوده نیست
زندگی مجموعهای از اشك و لبخند است
خنده شیرین فروردین
بازتاب گریه پربار اسفند است.
ای زمستان! ای بهار
بشنوید از این دل تا جاودان امیدوار:
گریه امروز ما هم، ارغوان خنده میآرد به بار
ستیا
کاش اگر گاه کمی لطف به هم میکردیم / مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?
رکسانا
نه کسی چشم به راه …
نه خیال گذر از کوچه ی ما دارد ماه
بین عاشق شدن و مرگ مگر فرقی هست ؟
وقتی از عشق نصیبی نبری غیر از آه
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?
ستیا
راهي بجز گريز برايم نمانده بود
اين عشق آتشين پر از درد بي اميد
در وادي گناه وجنونم كشانده بود.......
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?
رکسانا
یک غزل مهمانی حال پریشانم کند
رفتم و غافل از اینکه من زتنها ترخودم
خواب هم نیست کزین کابوس بیدارم کند...
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?
ستیا
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?
رکسانا
Yorum Sil
Bu yorumu silmek istediğinizden emin misiniz?