اي شکوه بي کران اندوه من!
آسمان درياي جنگل کوه من!
گم شدي اي نيمه ي سيب دلم
اي منِ من! اي تمامِ روح من!
اي تو لنگرگاه تسکين دلم
ساحل من، کشتي من! نوح من!
قدر اندوه دل ما را بدان
قدر روح خسته و مجروح من:
هر چه شد انبوه تر گيسوي تو
مي شود اندوه تر اندوه من!
قیصر امین پور