با تـو هـســتم سهـــراب تو کـه گـفتی
گـل شـبدر چـه کـم از لاله ی قـرمـز دارد؟"
راسـت می گــویی تـو
چـه تفــاوت دارد قـفـس تنگ دلـــم ،
خـــالی از کـــس باشـد
یا به قــــول تـو پـر از ناکـــــس و کـــرکـــس باشــــد ؟
مـــن نـه تنهــــا چــشــمــم ،
واژه را هـــم شـســــــتم
فکــــــر را ، خـــاطــــره را خــــواب یک پنجـــــره را ،
زیـر باران بــردم چترهــــا را بســتم ،
مــن به این مردم شهـــر پیـوســتم
مــــن نوشـــتم هــمــــــه ی حــــــرف دلـم
آرزو کردم و گــفـتم کــه هــوا ، عـشـق ، زمـین مـال مـن است
ولـی افـسوس نـشــد ...
زیر باران مــن نـه عــاشـق دیدم نـه کـه حــتی یک دوســــت ! "
زیـــر باران مــــن فـقـط خــیـس شــــدم
Comentario
Compartilhar
