اسمش را میگذاریم؛ دوست مجازی
...
اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته
خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند
...وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد
وقت میگذارد برایم، وقت میگذارم برایش
نگرانش میشوم
دلتنگش میشوم
وقتی در صحبت هایم، به عنوانِ دوست یاد میشود
مطمئن میشوم که حقیقی ست
هرچند کنار هم نباشیم هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم
هرکجا که باشد
همه شما دوستانم در دنیای مجازی رو دوست دارم
ترانه
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?
Omid
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?
ترانه
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?