انگاه که غرور کسی را له می کنی
انگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
انگاه که کاخ ارزوهای کسی را ویران می کنی
انگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی انگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی
انگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری
میخواهم بدانم ،
دستانت را بسوی کدام اسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
سهراب سپهری
ℳ
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?
عزیزه عیسی بیگلو
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?