انگاه که غرور کسی را له می کنی
انگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
انگاه که کاخ ارزوهای کسی را ویران می کنی
انگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی انگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی
انگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری
میخواهم بدانم ،
دستانت را بسوی کدام اسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
سهراب سپهری
ℳ
Удалить комментарий
Вы уверены, что хотите удалить этот комментарий?
عزیزه عیسی بیگلو
Удалить комментарий
Вы уверены, что хотите удалить этот комментарий?