انگاه که غرور کسی را له می کنی
انگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
انگاه که کاخ ارزوهای کسی را ویران می کنی
انگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی انگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی
انگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری
میخواهم بدانم ،
دستانت را بسوی کدام اسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
سهراب سپهری
ℳ
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟
عزیزه عیسی بیگلو
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟