با يك سبد در جلو ويك سبد در پشت.
در سبد جلو صفات نيك خود را ميگذاريم و در سبد پشتي عيب هاي خود را نگهداري ميكنيم.
بهمين دليل در طول زندگي چشمانمان فقط صفات نيك خودمان را مي بيند
و عيوب همسفري كه جلوي ما حركت ميكند.
بدين گونه است كه دباره ي خود بهتر از او داوري ميكنيم.
غافل از آنكه پشت سري ما هم به همين شيوه درباره ما ميانديشد.