چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست
جای گلایه نیست! که این رسم دلبری ست
هرکس گذشت از نظرت،در دلت نشست
تنها گناه آینه ها زود باوری ست
مهرت به خلق بیشتر از جور بر من است
سهم برابر همگان، نا برابری ست
دشنام یا دعای تو در حق من یکی است
ای آفتاب! هرچه کنی ذره پروری ست
ساحل جواب سرزنش موج را نداد
گاهی فقط سکوت سزای سبکسری ست !
فاضل نظری
فاطمــــه* ◔◡◔
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟