حالم خراو و پر غمه
آسمونم بی استاره و افتو و مه
هرچی گریوم بازم کمه
ز بی رحمی ای خدا
هم خدا که هی وعده دهه
به منه بی نوا تی غرنک ره
هم خدایی که هی ز شو تا صو هی جارس زنم
هم خدایی که ز صو تا شو هی نازس کشم
هم خدایی که عقل و هوشم بورد
با تو نیدم ای خدا
هم غذر تو کیف مکن
خدا تو خوت دونی که ز کی حرف إ زنم
خوت دونی کینه نادم خدام و هی سیلس کنم
وا که بخشی که تونه هی فراموش إ کنم
دودر تی شهنه بیشتر ز تو نازس کشم
تقصیر ز مو نی که بنگت نی کنم
یو تقصیر مو نی تقصیر خوته
مدادی مونه سارا که مونه لیوه کنه
تو خوت سیلس کنی لیوس نی بووی؟
همه آدمونه پای فراموش نی کنی
هی روی من قرآنت فیس یوسف إ کنی
برق شمشیر تیا سارا کورم کرد
با خنجر زونس قلبمه مال خوس بکرد
یعنی تو خوت دونی مو پیا سفتیم
ولی ولا زورم به ای خدا جدیدم نیروه
هی که زور عه زنم تا ز دم تیغس سالم گدرتم فایده نداره
ای همه بدبختیا پای نشقه کردگاره
خدایا مرا بیچاره و بی یار و سیه بختم نکن / گر چه زبان بر تو تیز کنم، لیک تو مرا لالم نکن
گر ز شوق یارم یادت فراموش می کنم / ز عطش عشق، می عشق سارا سر می کشم