تو را از گیسوان رخشان خورشید خواستار شدم، از آن عشق بی مثال شیرین و فرهاد فزونتر خواستار شدم؛ اما حیف باد ان دل کوچکم که در تمنای دستان سبزت غرق در تلاطم غصه شد.نمی دانی این روزها باد صبا جای تو شانه به موهایم می زند.هان می دانم که دگر باید تنها در آغوش آسمان پر بکشم .تو کالبدی از گوشت و خون خواستاری اما من تو را با روح خواستارم .بر یاد بودت در دشت الماس ها بوسه خواهم زد.این متنی که خودم نوشتم تقدیم به همه امیدوارن
نظر
اشتراک
آرمان
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟
paarsaa
nisti cheraaa
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟