می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که :پدر تنها قهرمان بود .** عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد **بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ... **بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند . **تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند. **تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود **و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!*
علق
شارك
