وقتی دلِ شکسته شده ی تو , برایش مهم نباشد ,

و قدمی برای التیامش بر ندارد ,

و غرورش دیدگانش را کور سازد ,



او هم برای تو ارزشش را از دست می دهد .



شاید باز هم دوستش داشته باشی

شاید هنوز چشمهایش برایت عزیز باشد

اما ...

دلت دیگر برایش نمی لرزد

به قلبش دیگر ایمان نداری ...

چه مادرت باشد یا پدرت ... خواهرت یا برادرت

یا اگر عشقت باشد

یا دوستی , همراهی

فرقی نمی کند ...

تو را دوست دارم
بیشتر از نوشتنِ آخرین سطرِ مشق‌هایِ مدرسه
بیشتر از تقلب در امتحان
حتا بیشتر از بستن‌هایِ قیفی‌یِ قدیم
پفک‌هایِ طعمِ پنیر
تو را بیشتر از توپ‌هایِ پلاستیکی
کوچه‌هایِ خاکی
( این را که می‌دانی چه‌قدر بود! )
بخدا تو را از خوابِ نرسیده به‌صبح هم،
بیشتر دوست دارم
بیشتر از صبح‌هایِ جمعه
عصرهایِ لواشک، آلوچه
تو را از زنگ‌هایِ تفریح هم
بیشتر دوست دارم
بیشتر از خیلی
بیشتر از زیاد!
من،
تو را یه‌عالمه دوست دارم

در عجــــبم

از سیب خوردنمان که

از آن فقط "چوبش" باقی می ماند...

مگـــــــــر این همه چوب که خوردیم

از یک سیــــــــب ... شروع نشد؟!

خانه زاد کربلايم خانه ات آباد باد!

ﺑــــــــﻮﺩ . . .
ﺗﻠﺦ ﺗﺮﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﻢ!
ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻧﯿﺎ!
" ﺑـــ ـﻮﺩ " ﯾﻌﻨﯽ : " ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ "
ﯾﻌﻨﯽ : ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﯼ ﻭ ﺣﺠﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ !
ﯾﻌﻨﯽ : ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﯿﺪ ...
" ﺑـــ ـــ ـﻮﺩ " ﯾﻌﻨﯽ : ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﺪ !
ﯾﻌﻨﯽ : ﯾﮏ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ . . .
" ﺑــــــــــــــــﻮﺩ " ﯾﻌﻨﯽ :
" ﺩﯾﮕﺮ ﻧـــــﯿـــﺴــــــﺘـــــــ . .

گفت می‌روم ؛
و رفت..
مرد بود...!
پای حرفش ماند..

گفت می‌روم ؛
نرفت ..
زن بود ...!
پای حرفش سوخت..

روزهــــــــــا میگذرنـــــد!!!
و من هر روز...
دنیا را بیشتر میشناسم...
عاقل تر می شوم
و محتاط تر...
دیگر کمتر رویا میبافم...
دیرتر آدمها را باور میکنم...
کمتر از زشتی ها تعجب میکنم...
بیشتر احساساتم را نادیده میگیرم...
روزهــــا میگذرنــــــد!!!
و من هر روز...
بیشتر از دنیای سادگی ام فاصله میگیرم.

تقریبا دنبال هیچ چیز ، یا دست کم دنبال هیچ چیز تازه ای نیستم . نه هنوز پیرم و نه هرگز دنیادیده ، اما با همین سرگیجه ی ساده و کهنه ی زمین ، با همین دنبال هیچ چیز نبودن ها ، با همین هر روز دوباره عین بچه ها از نو کشف کردن ها ، با همین سکوت بی سر و تهی که پیشه کرده ام ، درست یا غلط خوب فهمیده ام که خداحافظی نه بوق می خواهد و نه کرنا ، نه کش دادن می خواهد و نه سیاست دل سوزاندن ، خداحافظی لاجرم ترین اتفاق دنیاست ، که در عصر سرعت ، ناگزیر زود به زود تر رخ می دهد ! خداحافظی اصلا خداحافظی نمی خواهد ! چه بی دردسر اند رفتگان ، تنها به شمعی قانعند و تلخ لبخندی

وارﺩ ﺩﺍﺭﻭﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺍﻡ ﺭﺍﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﻫﻨﺪ .

ﻓﺮﺩﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ :
ﮐﺮﻡ ﺿﺪ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﻦ؟

ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺁﻣﯿﺰ ﭘﺮﺳﯿﺪ:

ﮐﺮﻡ ﺿﺪ ﺳﯿﻤﺎﻥ؟ ﺑﻠﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ .
ﮐﺮﻡ ﺿﺪ ﺗﯿﺮ ﺁﻫﻦ ﻭ ﺁﺟﺮ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺣﺎﻻ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺸﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ
ﯾﺎ ﺧﺎﺭﺟﯽ؟
ﺍﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺧﺎﺭﺟﯿﺶ ﮔﺮﻭﻧﻪ ﻫﺎ


ﻣﺮﺩ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺩﻭﺧﺖ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﻮﻥ ﺷﺪﻡ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺯﺑﺮ ﺷﺪﻩ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺧﺘﺮﻣﻮ ﻧﺎﺯ ﮐﻨﻢ ??.
ﺍﮔﻪ ﺧﺎﺭﺟﯿﺶ ﺑﻬﺘﺮﻩ، ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺪﻩ

ﻣﺘﺼﺪﯼ ﺩﺍﺭﻭﺧﺎﻧﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺎﺵ ﯾﺦ ﺯﺩ ..

ﭼــﻪ ﺣﻘﯿــﺮﻭﻛﻮﭼﮏ ﺍﺳــﺖ ﺁﻥ ﮐﺴــﯽ ﻛــﻪ ﺑــﻪ ﺧﻮﺩﻣﻐــﺮﻭﺭﺍﺳﺖ !
ﭼــﺮﺍ ﻛـــﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧــﺪ ﺑﻌــﺪ ﺍﺯ ﺑــﺎﺯﯼ ﺷﻄﺮﻧــﺞ ، ﺷــــﺎﻩ ﻭ ﺳـﺮﺑــﺎﺯ ﻫـﻤــﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺟﻌﺒــﻪ ﻗــــﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧـــﺪ.
جایگاه شاه وگدا
دارا وندار قبراست

گاندی خطاب به همسرش چه زیبا نوشت:

خوبِ من ، هنر در فاصله هاست ؛
زیاد نزدیک به هم می سوزیم،
و زیاد دور از هم ، یخ می زنیم .

تو نباید آنکسی باشی که من میخواهم،
و من نباید آنکسی باشم که تو میخواهی.
کسی که تو از من می خواهی بسازی،
یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت.

من باید بهترین خودم باشم برای تو.

و تو باید بهترین خودت باشی برای من .

خوبِ من ، هنرٍِِ عشق در پیوند تفاوت هاست،
و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها .

زندگی ست دیگر...
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست؛
همه سازهایش کوک نیست.

باید یاد گرفت با هر سازش رقصید؛
حتی با ناکوک ترین ناکوکش.

اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن؛

حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد؛

به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند.
به این سالها که به سرعت برق گذشتند؛

به جوانی که رفت؛
میانسالی که می رود.

حواست باشد به کوتاهی زندگی،

به زمستانی که رفت؛

بهاری که دارد
تمام می شود کم کم،
آرام آرام.

زندگی به همین آسانی می گذرد.
ابرهای آسمان زندگی
گاهی می بارد و گاهی هم صاف است.
میگذرد، هر جور که باشی
........پس شکر....

محرم هم تمام می شود،
به خانه هایمان میرویم و
مهیا میشویم برای همه آنچه که بوده ایم...

حسین را هم درون پستو هایتان پنهان کنید
تا سال دیگر...
چون علم و کتل و نخل و زنجیرهایتان...
اکبر و اصغر و قاسم و عباس را هم....!
عباس را نه......................!
به کارتان می آید...
برای قسم خوردنتان هنگام دروغ.
برای گاه خطر هایتان...
زمانی که می خواهید سر دیگری کلاه بگذارید
وشاهدی می خواهید...
فردا صبح هم کرکره مغازه هایتان را بالا بدهید.
دربنگاهایتان را باز کنید و یک لایتان را چهار لا
حساب کنید...
کلاه هایتان را آماده کنید برای اینکه دوباره
تا خرخره سر مردم بگذارید...
آنچه را این روز ها خرج نذریهایتان کردید...
خرج شربت، چای، مرغ و برنجتان
به یک باره جبران کنید...

بروید و حسین و دردهایش را
به حال خود بگذارید...

سلام : اگر مادر تون لیاقت این دعا را داشت این دعا را پخش کن.
.
.
.
.
.
.

.
خدایا اگه مادرم گناه داشت او را ببخش 
و اگر غمگین دیدی قلب او را خوشحال کن.
واگر خوشحال دیدی خوشحالی او را تمام نکن 
و اگر او مریض است خدایا او را شفا ده.
و اگر او را مدیون دیدی دین او را پرداخت کن.
 او را مرده دیدی او را رحم کن
و او را وارد بهشت كن...

این را بخاطر چشم های عزیز مادرت منتشر كن
: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَیْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿۱﴾
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾
بعضیا از نشر قران خجالت میکشن.
خدایاهرکى کپى کردروعاقبت بخیرکن

من با تو فرق می کنم، تو با من، تو با او، او با من، من با او، او با تو، همه با همه فرق می کنند اما دنیا همیشه ماجراهای ثابتی دارد که تو نمی توانی نقض هیچکدامشان باشی!... دوست داشتن همیشه دوست داشتن است؛ چه تو باشی و چه من و چه هر بنی بشر دیگری... دوست داشتن سیم مخابرات نیست که قطع و وصل شود، دوست داشتن جاری ست... خنک است... فیلم تخیلی هم نیست که امشب جاری شود و فردا صبح غیب شود و چهار روز بعد باز جاری شود و دوباره تا سر برگردانی کویر سبز شده باشد بر جاش!... دریای ست در دل، رودی ست در رگ، در هر صبح و سلام، در هر دلتنگی، در هر خنده و در هر بحث، دوست داشتن همیشه دوست داشتن است!... تو را ثانیه به ثانیه، در هر صبح و هر سلام، به خاطر عطر بنفشه ها، به حرمت دلم، به حرمت دلت، به حرمت هر آنچه که بودی و نه آنچه که دلم می خواست که باشی!، تو را به حرمت دوست داشتن، دوست داشتم!... حرمت نگه دار گلم... دوستم داشته باشی و هر بار با پیشانی به زمینم بکوبی و من باور کنم که تو لابد با همه ی دنیا فرق داری!؟ عزیزم نمی شود؛ دنیا ماجراهای ثابتی دارد... من گفتم باور می کنم که تو از تمام دنیا مستنی ای، تو اما باور نکن که من باور کرده ام!... دوست داشتن همیشه یک شکل است، از ازلی که کسی ندیده است تا ابدی که کسی نخواهد دید، دوست داشتن همیشه این شکلی ست که نمی شود دردش را دید و سوت زد!

پشت سرت را نگاه کن...

برای ققنوس شدن باید خاکستر شد