مشورت حضرت سلیمان(ع) با خفاش
بسیار جالب از دست ندید...

چهارکس نزد سلیمان آمدند که هر یک حاجتی داشتند.

۱● یکی خورشید بود و گفت: ای پیغمبر، درحق من دعا کن که خداوند مسکنی دهد، مانند سایر مخلوقات، که پیوسته در شرق و غرب نباشم، سلیمان قبول کرد.

۲● دومی مار بود، عرض کرد یا سلیمان، در حق من از خداوند مسئلت نما که دست و پا به من کرامت کند مانند سایر حیوانات، که طاقت رفتن روی شکم ندارم، پس قبول کرد.

۳● سوم باد بود، گفت: یا نبی الله، خدا مرا به هر طرف می گرداند، و مرا بی آرام کرده، دعا کن تابه برکت دعای تو خداوند، مرا مهلت دهد، سلیمان گفت: روا باشد.

۴● چهارم آب بود، عرض کرد ای پیغمبر، خدا مرا سر گردان به اطراف جهان گردانیده و به هر سو می دواند و مقامی ندارم، در حق من از خدا مسئلت کن که مرا در ولایتی ساکن گرداند تا هر کس به من احتیاج دارد به نزد من آید، سلیمان قبول کرد.

سلیمان امر به احضار تمام مرغان نمود، ضعیف ترین مرغان که او را خفاش گویند، حاضر شد و سلیمان چهار مطلب را با او مشورت کرد. و قصد آن حضرت این بود که معرفت و معنویت خفاش را بر مرغان معلوم نماید.

خفاش گفت:

● یا نبی الله، اگر آفتاب یکجا قرار گیرد، شب را نتوان از روز امتیاز داد و فعل خداوند به مصلحت است و از جمله ی مصالح آن این است که به همه جا برود و هر رایحه ی بدی را پاک کند.

● اما آب، زندگانی هرچیز به او بستگی دارد، اگر در یک جا قرارگیرد، تمام خلایق در مساقات بعیده هلاک خواهند گردید.

● و اما مار، دشمن بنی آدم است اکنون که دست و پا ندارد، همه ی خلایق از او در بیم و هراسند و اگر دست و پا یابد، تمام مخلوقات را برطرف کند.

● اما باد، اگر نوزد خزان و بهاری معلوم نمی شود و حاصل ها نمی رسد باید به امر خدا به هر نبات

، امروز آیة الکرسی راکه باعظمت ترین آیه قرآن کریم هست، تلاوت وتکرارکند..
بسم الله الرحمن الرحیم
الله لا اله إ لاّ هوَ الحیُّ القیُّومُ لا تَا خذُهُ سِنَهٌ وَ لا نَومٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرضِ مَن ذَا الَّذی یَشفَعُ عِندَهُ
إلا بِإذنِهِ یَعلَمَ ما بَینَ أَیدِیهمِ وَ ما خَلفَهُم وَ لا یُحیطونَ بِشَی ءٍ مِن عِلمِهِ إلا بِما شاءَ وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّماواتِ و الأرض
وَ لا یَؤدُهُ حِفظُهُما وَ هوَ العَلیُّ العَظیم لا إکراهَ فِی الدَّین قَد تَبَیَّنَ الرُّشدُ مِنَ الغَیَّ فَمَن یَکفُر بِالطَّاغوتِ وَ یُؤمِن بِالله
فَقَد استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی لاَنفِصامَ لَها و الله سَمِیعٌ عَلِیمٌ الله وَلِیُّ الَّذین آمَنوا یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلی النُّور
وَ الُّذینَ کَفَروا أولیاؤُهُمُ الطَّاغوتُ یُخرِجُونَهُم مِنَ النُّور إِلَی الظُّلُماتِ أُولئِکَ أصحابُ النَّارِ هم فیها خالِدُون
بیخیالی نکن بفرس برای همه دوستانت تاتوهم دراجرخواندن و نشرش شریک باشی ًبزارید دور دنیا بچرخدَ

پروردگارا..هرکس این را فرستاد هر حاجتی دارد براورده کن

بایزید بسطامی یکی از معروفترین عرفای تاریخ تصوف است که در قرن سوم هجری می زیست. بزرگی و مقام بایزید آنچنان است که هنوز بعد از گذشت این همه سال نام او بر سر زبان هاست و همه از او به نیکی یاد می کنند. از بایزید چند حکایت باقی مانده است که یکی از آنها را که در کتاب «تذکرة الاولیاء» عطار آمده است، در اینجا به نثر ساده ذکر می کنيم.

یک روز بایزید از راهی می رفت که متوجه می شود جوانی از پشت سر او می آید و هر کاری را که او انجام می دهد، دقیقا همان را تکرار می‌کند. بعد از مدتی جوان جلو می آید و با احترام به بایزید می‌ گوید:«ای شیخ، بخشی از پوستینی که بر تن داری را به من ده تا من نیز از برکت وجود تو بهره مند شوم.»

بایزید در جواب می گوید: «پسر جان، من اگر پوست تن خود را نیز به تو بدهم برای تو سودی نخواهد داشت، مگر آنکه اعمال و شیوه ی زندگی ات را نیز تغییر دهی و مانند من رفتار کنی.»
تغییر نخواهی کرد مگر اینکه از نو بیندیشی
از نو بگویی
از نو عمل کنی

مردم عادت کرده‌اند انتقاد کنند. خوبی‌ها را نمی‌توانند ببینند. ماجرای مردی را شنیدم که از همسرش خواست برایش دو تخم مرغ بپزد، اما یکی را نیمرو و دیگری را آب پز کند. زن نیز همین کار را کرد. مرد وقتی تخم مرغ‌ها را دید، سرش را تکان داد. زن پرسید: "دیگر چه اشتباهی کرده‌ام؟ این دقیقا همان چیزی است که خودت خواستی." مرد گفت: "می‌دانستم این اتفاق می‌افتد. تو تخم مرغ اشتباهی را نیمرو کردی."
برخی از مردم آنقدر انتقادی فکر می‌کنند که هر کاری هم برایشان بکنید،
راضی نمی‌شوند...

جذامیان به نهار مشغول بودند و به حلاج تعارف کردند...!
حلاج بر سر سفره آنها نشست و چند لقمه بر دهان برد...!
جذامیان گفتند : دیگران بر سر سفره ما نمی نشینند و از ما می ترسند...
حلاج گفت آنها روزه اند و برخاست..!!
غروب ، هنگام افطار حلاج گفت : خدایا روزه مرا قبول بفرما!!!
شاگردان گفتند : استاد ما دیدیم که
روزه شکستی...
حلاج گفت : ما مهمان خدا بودیم. روزه شکستیم ولی دل نشکستیم....

شیخ ابوسعید ابوالخیر در راه بود
گفت : هر جا كه نظر می‌كنم
بر زمین همه گوهر ریخته
و بر در و دیوار همه زر آویخته!
كسی نمی‌بیند و كسی نمی‌چیند ....

گفتند : كو؟ كجاست؟
گفت : همه جاست
هر جا كه می‌توان خدمتی كرد ،
یا هر جا كه می‌توان راحتی به دلی آورد
آن جا كه غمگینی هست و آن جا كه مسكینی هست.
آن جا كه یاری طالب محبت است و آن جا كه رفیقی محتاج مُرُوَت ....

@مجیدنداییمیشه برای من توﺽیح بده نوه یا نتیجه یا از نسل امام بودن چطور میتونه تمایز و تفاوت بین انسانها ایجاد کنه

چرا در عربستان كه مهداسلام هست ،، حتي يك امامزاده هم وجود ندارد ؟؟؟؟!!!!


ولی در کشور ما که به زور شمشیر مسلمان شده ایم این همه امام زاده هست!!!؟؟؟!!!

.

امامزاده ها از کجا آمدند؟؟

امامزاده به کسانی اطلاق میشود که از نسل امامان شیعه باشند...

در زمان یورش اعراب به ایران آنها به مناطق زیادی حمله کردند و نواحی گسترده ای از ایران را ویران کردند و به خاک و خون کشیدند...

بخصوص در نواحی گیلان و مازندران ایرانیان مقاومت جانانه ای کردند...

جنگ تا مدت زیادی ادامه داشت تا قسمت های ماورا النهر و خراسان و در این بین از هر دو طرف کشته میشدند...

جالب اینجاست هر گاه از لشگر اعراب فرمانده یا فرماندهانی کشته میشدن اعراب برای آنها مقبره ای میساختند و طبق رسوم اعراب جاهلیت آن مکان را مقدس میشمردند و بعد از فتح منطقه به ایرانیان تحمیل میکردند و چون به اسم اسلام وارد خاک ایران شده بودند این قبور را قبور صحابه رسول الله تفهیم میکردن و ایرانیان را مجبور میکردند که این قبور را مورد عزت و احترام قرار دهند!


دقیقا از این زمان بنیان امامزاده و امامزاده سازی در ایران شروع شد...

برای مثال：

در کجور، حوالی مازندران قبر "مسلم باحلی" هست که این شخص یکی از فرماندهان لشگر اعراب بود که در سراسر مازندران کشتار بیرحمانه ای از ایرانیان رو به اسم خودش در تاریخ ثبت کرده و در طی حمله به گیلان کشته شد و در منطقه کجور مازندران دفن شد و امروزه تعداد زیادی از ایرانیان به زیارت قبر این شخص رفته و از او طلب حاجت و نیاز میکنند!!!

آری...

«نفهمی بد دردیست »

منبع：

-تاریخ اجتماعی ایران

-تاریخ پس از اسلام نوشته استاد مشکور

-تاریخ طبری

-بهرام چوبینه：پژوهشگر تاریخ اجتماعی ای

‼️حتما بخوانید اتفاق افتاده‼️


خانم و آقایی درشهر میانه آذربایجان شرقی میروند میدانی که کارگران در آن می ایستند تا به کار بروند میگویند به سه کارگر نیاز دارند ولی بیشتر از بیست هزار تومان برای یک روز کار به آنها نمیدهند خیلی ها عقب گرد میکنند و نمیروند ولی از میان آن همه کارگر سه نفر که نیاز مند بودند به ناچار برای بیست هزار تومان همراه آن زن و مرد میروند که کار کنند وقتی به خانه آن زن و مرد میرسند حسابی مورد پذیرایی قرار میگیرند سپس یکی از کارگران میگوید که کار ما را بگویید تا کار کنیم صاحبکار میگوید ما کاری نداریم که انجام بدهید فقط چند لحظه صبر کنید تا دستمزدتان را بیاورم بدهم پس از دقایقی صاحب خانه با شش میلیون تومان پول نقد وارد اتاق میشود و به هر نفر از کارگران دو میلیون تومان میدهد و میگوید که این شش میلیون پول حج مان بود که انصراف دادیم و شما که به خاطر بیست هزار تومان مجبور شدید بیایید کار کنید حتما خیلی نیازمندید و این پول را به شما میدهیم که شاید خدا هم از ما راضی باشد.
حج تون مقبول حق

چشمي که دائم عيب هاي ديگران رو ببينه، اون عيب رو به ذهن منتقل مي کنه و ذهني که دائما با عيب هاي ديگران درگيره، آرامش نداره، درونش متلاطم و آشفته است..
در عوض چشمي که ياد گرفته هميشه زيبايي ها رو ببينه، اول از همه خودش آرامش پيدا مي کنه. چون چشم زيبابين عيب هاي ديگران رو نمي بينه و دنياي درونش دنياي قشنگي هاست

پروردگارا...

@مبینا

@مبینا
با سلام دوست عزیزم میخوام بیشتر با شماآشنا بشم

telegram.me/sabakart

زندگی مانند درست کردن چای میماند: خودبینی ات را بجوشان، نگرانی هایت را تبخیر کن، غم هایت را رقیق کن، اشتباهاتت را از صافی بگذران و آن وقت طعم خوشبختی را بچش. آنچه خداوند میدهد پایانی ندارد و آنچه آدمی میدهد دوامی ندارد، زندگیتان پر از داده های خداوند.
telegram.me/sabakart

عروسکی که در پنج سالگی خراب شد و کلی غصه اش را خوردیم، در ده سالگی دیگر اصلا مهم نیست..
نمره امتحانی که در دبیرستان کم شدیم و آنقدر به خاطرش اشک ریختیم و روزگارمان را تلخ کرد در دوران دانشگاه هیچ اهمیتی ندارد و کلا فراموش شده است...
آدمی که در اولین سال دانشگاه آنقدر به خاطرش غصه خوردیم و اشک ریختیم و بعد فهمیدیم ارزشش را نداشته و دنیایمان ویران شد، در سی سالگی تبدیل به غباری از یک خاطره دور دور دور شده که حتی ناراحتمان هم نمیکند....
و چکی که برای پاس کردنش در سی سالگی آنقدر استرس و بی خوابی کشیدیم، در چهل سالگی یک کاغذ پاره بی ارزش و فراموش شده است...
پس یقین داشته باش که مشکل امروزت، اینقدرها هم که فکر میکنی بزرگ نیست...
این یکی هم حل می شود ...
میگذرد و تمام میشود...
غصه خوردن برای این یکی هم همان قدر احمقانه است که درسی سالگی برای خراب شدن عروسک پنج سالگی ات غصه بخوری!!!!!
همه مشکلات،همان عروسک پنج سالگی است

...شک نکن