این ترانه برای تولد امسالم بود اما چون از روز تولدم گذشته و دیگه برای کسی مهم نیست اینجا میزارمش لطفا کپی نکنین


امشب ، شبیه جمعه ها دلگیر و سنگینه

امسال ، مـهــر .. مثل من ، غمگین ِ غمگینه

امشب برای چندمین بار غایب جمعی

اما چشات پیدا شده از پشت هر شمعی

چشمامو بستم ، " دیدمت " .. شمعا رو فوت کردم ...

این چندمین باره که بازم آرزوت کردم ؟

این چندمین شمعه که با یاد تو خاموش شد ؟

این چندمین باره تولدم فراموش شد ؟

این چندمین لبخند ِ که نبودی و خشکید ؟

این چندمین اشک ِ که امشب توو چشام رقصید ؟

این چندمین باره که خوشحالیم پر از غم شد ؟

این چندمین ساله تولدم ، جهنم شد ... ؟
sahar

درد دارد کسی تنهایت بگذارد که به جرم با او بودن همه تنهایت گذاشتند....

چقد دنیایی که نمی شناسنت خوبه ...
دنیایی که توش ناشناس باشی ..
مثل اینجا ، کسی قضاوت نمیکنه ! راحت میشه حرف زد ..
من امروز احساس عجز کردم برای بار دوم !
بار اول وقتی دیدم عزیزترینم حالش خوب نیست و نمیتونم کاری براش بکنم که احساس عجز و فلج شدن داشتم بار دومم الان ..
این بار برای خودم ..
نمیتونم کاری کنم که حتی زورکی لبخند بزنم ..
پوزخند است این شکاف زشت . نامش خنده نیست ...
خلاصه اینکه میخوام یه مدت طولانی در حد یک عمر فقط استراحت کنم ..
فقط بخوابم و به هیچی فکر نکنم بس که غمگین و بی حوصله م ..
زودی برمیگردم به حالت اولم .. اما الان رو به راه نیستم ...
آخیش ... یه جا حرفامو گفتم ..
این روزا تو خونه هم کسی رو ندارم که باهاش درد دل کنم دوستام و خونواده م یه جوری ممنوع کردن صحبت کردن از غصه رو ..
که دیگه اگه اینجور ادامه پیدا کنه با خوشحالی تمام یه روز نه چندان دور می ترکم ...
احساس میکنم خدا دوستم نداره .. خدا هم میخواد من خنده هامو گم کنم ..
تا خنده هام پیدا میشن ، یا یه نفر و میاره ، یا یه نفر و می بره ... بازیش گرفته خدا ...

انسانها افریده شده اند که به آنها عشق ورزیده شود ؛
و اشیاﺀ ساخته شده اند که مورد استفاده قرار بگیرند ؛

دلیل آشفتگی دنیا این است که :

به اشـــــیاﺀ عشق ورزیده میشود
و انســـــانها مورد استفاده قرار می گیرند ...!

دل ِ من ... وقتشه ! بشکن !