خيالت مثل خواب صبحگاهي ست !
هي با خودم مي گويم
فقط پنج دقيقه ي ديگر ....
سحر...

این ترانه برای تولد امسالم بود اما چون از روز تولدم گذشته و دیگه برای کسی مهم نیست اینجا میزارمش لطفا کپی نکنین


امشب ، شبیه جمعه ها دلگیر و سنگینه

امسال ، مـهــر .. مثل من ، غمگین ِ غمگینه

امشب برای چندمین بار غایب جمعی

اما چشات پیدا شده از پشت هر شمعی

چشمامو بستم ، " دیدمت " .. شمعا رو فوت کردم ...

این چندمین باره که بازم آرزوت کردم ؟

این چندمین شمعه که با یاد تو خاموش شد ؟

این چندمین باره تولدم فراموش شد ؟

این چندمین لبخند ِ که نبودی و خشکید ؟

این چندمین اشک ِ که امشب توو چشام رقصید ؟

این چندمین باره که خوشحالیم پر از غم شد ؟

این چندمین ساله تولدم ، جهنم شد ... ؟
sahar

ذکر روز پنجشنبه
لا اله الی الله و الملک الحق والمبین

درد دارد کسی تنهایت بگذارد که به جرم با او بودن همه تنهایت گذاشتند....

چقد دنیایی که نمی شناسنت خوبه ...
دنیایی که توش ناشناس باشی ..
مثل اینجا ، کسی قضاوت نمیکنه ! راحت میشه حرف زد ..
من امروز احساس عجز کردم برای بار دوم !
بار اول وقتی دیدم عزیزترینم حالش خوب نیست و نمیتونم کاری براش بکنم که احساس عجز و فلج شدن داشتم بار دومم الان ..
این بار برای خودم ..
نمیتونم کاری کنم که حتی زورکی لبخند بزنم ..
پوزخند است این شکاف زشت . نامش خنده نیست ...
خلاصه اینکه میخوام یه مدت طولانی در حد یک عمر فقط استراحت کنم ..
فقط بخوابم و به هیچی فکر نکنم بس که غمگین و بی حوصله م ..
زودی برمیگردم به حالت اولم .. اما الان رو به راه نیستم ...
آخیش ... یه جا حرفامو گفتم ..
این روزا تو خونه هم کسی رو ندارم که باهاش درد دل کنم دوستام و خونواده م یه جوری ممنوع کردن صحبت کردن از غصه رو ..
که دیگه اگه اینجور ادامه پیدا کنه با خوشحالی تمام یه روز نه چندان دور می ترکم ...
احساس میکنم خدا دوستم نداره .. خدا هم میخواد من خنده هامو گم کنم ..
تا خنده هام پیدا میشن ، یا یه نفر و میاره ، یا یه نفر و می بره ... بازیش گرفته خدا ...

خستم از حال و روز بعد از تو
این هوا کفرمو در آورده
ضرب بارون روی پنجره ها
صبر این خونه رو سر آورده

این هوا سهم ما دوتا بوده
فصل پاییز، فصل رفتن نیس
خستم از این غمی که با من هست
از هوایی که دیگه با من نیس

تو فقط مسخ زندگی بودی
من یه چیزای دیگه دردم بود
ما هوای همو نفهمیدیم
بین ما درد مشترک کم بود

حتی وقتی شکستی قلبم رو
درد من، درد انتقام نشد
توی قلبم یه مرد زخمی مرد
مرد من، مرد انتقام نشد

این که انصاف نیست بعد از تو
با یه مُش(ت) شعر کهنه تنها شم
هی تو خاطرات سر بکنم
هی به دنبال دردِ نو باشم

توی هر اتفاق مشترکی
من فقط بودم و فقط بودم!
تو همین بودنم نفهمیدی
و همچنین که عاشقت بودم

مثل بغضی تو اوج پاییزم
اما حالی واسه شکستن نیس
خستم از حال و روز بعد از تو
فصل پاییز، فصل رفتن نیس...

انسانها افریده شده اند که به آنها عشق ورزیده شود ؛
و اشیاﺀ ساخته شده اند که مورد استفاده قرار بگیرند ؛

دلیل آشفتگی دنیا این است که :

به اشـــــیاﺀ عشق ورزیده میشود
و انســـــانها مورد استفاده قرار می گیرند ...!

دل ِ من ... وقتشه ! بشکن !

تو از کوهی که جا خوش کرده رو شونه م ، چی می دونی ؟
تو از تنهایی بین این همــــــــــــه آدم ... چی می دونی ؟

من از چشمای سرخی که به دنبال تو می گرد ه، دلم خون ِ
از این کابوس وحشتناک .. که شبهامو قُرُق کرده دلم خون ِ ....

سحر/

بیا و راست بگو !!
کجایِ تقدیر من ایستاده ای
که میانِ خطوطِ در هم تنیده ی پیشانی...ام
هیچ خطی به نام ِ تو نیست
امّا ! چنان عمیق در من ریشه دوانده ای
که گوئی سرنوشتم را هرگز از تو گریزی نخواهد بود ...

ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﺴﺘﯽ
ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻢ
ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻟﻢ
ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯾﻢ
ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ
ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺍﺳﺖ !.

درد "تنهایی" کشیدن، مثل کشیدن خطهای رنگی روی کاغذ سفید...!
شاهکاری می سازد به نام "دیوانگی"...!
و من این شاهکار را به قیمت همه فصل های قشنگ زندگی ام خریده ام...!!
تو هر چه میخواهی مرا بخوان...
دیوانه
خود خواه
بی احساس...
نمی فروشم...!!

درست است که
بعضی ها بوده اند و بعضی ها هستند!
و خیلی ها هم بعدا می آیند!
اما من می خواهم عزیزه ِدله تو باشم
می دانی ...؟؟
این را از همه بیشتر دوست دارم...

به همین غروب غم انگیز دلخوشم,
اگر بدانم,
تو هم یک جا نشسته ای پشت پنجره
و دلت برای من تنگ شده...