چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است درست مثل همین باران…که بی سوال فقط می بارد…آرام …شمرده شمرده…فقط می بارد چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است
پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد من زرد می شوم و تا کفش های رفتنت جفت می شود غریب می مانم و نیلوفرانه دوستت دارم نه مثل مردمی که عشق را از روی غریزه نشخوار می کنند من درست مثل خودم هنوز و همیشه دوستت دارم