"معجزه" یعنی: وقتی که "غرق" در زندگی ، افکار ، دغدغه ها و گرفتاریهای خودت هستی.....
"کسی" ارام می اید ......
ان گوشه "قلبت" می نشیند......
بی هوا ساکن "دلت" میشود...
و بی توقع "سر و سامانش" می دهد...
بودنش مثل یک "گرمای دلپذیر" است....
وسط "یخبندان" زندگی....
"دوست" عجب امنیت خوبی است!!!!!
میتوان با او "خودت" باشی.....
میتوانی "دردهایت" را هر چقدر "گران"...
"بی خجالت" با او در میان بگذاری....
از "عاشقی هایت" بگویی.....
از "حماقت هایت" بگویی...
"دوست" انتخاب "ازاد" ماست....
"دوست" از هر "نسبتی" مبراست...
"دوست" معذوریت یا عادت و عرف نیست...
"دوست" سایگاه ارامی ست....
تا خستگی هایت را با او به.در كني....
"دوست" عجب "نعمتی" است!!!
رضا
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟