چهار سال هم گذشت به فردای دولتت
از ما سکوت ماند و تماشای دولتت...
چهار سال هم گذشت و کلیدی ندیده ایم
با قفل محکمی که به درهای دولتت...
خوشبینی ات زبانزد یک عالمی شده
جغرافیای خنده و آوای دولتت
گاهی نگاه میکنی و غیظ می کنی
فریاد می کشی فقط از نای دولتت
یخ بسته اند منتقدان بی سوادها
سرما کشیده اند ز سرمای دولتت
برجام هم چه پاسخ سختی گرفته است
از بُرد بُرد و بُردٕ تمنّای دولتت
حرفت به گوش عالم و آدم رسیده است
کم مانده ذره ای به تقاضای دولتت...
آهسته چون که آمدی آهسته میروی
حل کرده ای تمام معمّای دولتت
حالا دوباره لحظه ی موعود می رسد
لب بازکن برای تماشای "ملتت"...
نظر
اشتراک
مجیدندایی
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟