بولینگ
بولینگ از آن ورزش هایی است که هم تفریح به حساب می آید و هم ورزش. از سال ۱۳۸۰ که فدراسیون بولینگ در ایران راه افتاد اوضاع برای بازیکنان حرفه ای بهتر شد. بخش تفریحی اش هم که هم چنان پرطفدار و پابرجاست.بولینگ ورزش خاصی به حساب می آید. این جمله را از خیلی از کسانی که دستی در این کار دارند می شود شنید. اما این خاص بودن دلیل برگران بودن این تفریح نیست. با کمی هزینه می شود حسابی خوش گذراند.تاریخ بولینگ برمی گردد به مصر باستان، البته نه به این صورتی که الان می ببینید. بعد از دوران باستان خیلی ها شروع بولینگ را از آلمان می دانند. قوانین این بازی هم به صورتی که الان در همه جای دنیا بازی می کنند سال ۱۸۹۵ در نیویورک ثبت شده است. حالا بیش از صد سال است که بولینگ در همه دنیا قوانین خاص خودش را دارد. برای بازی کردن به جز دانستن قوانین به یک کفش و توپ احتیاج دارید.در چند سال اخیر بولینگ در ایران هم طرفدارهای زیادی پیدا کرده و خیلی ها به صورت یک ورزش حرفه ای آن را دنبال می کنند.
توپ
توپ: وزن توپ های بولینگ به پوند محاسبه می شود. به ظاهر رنگی این توپ ها نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. با این حساب سبک ترین توپ بولینگ هم ۲کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارد. پس حواستان باشد که با دست ضعیف یا آسیب دیده نمی شود سراغ این ورزش رفت.هر کسی برای انتخاب توپ باید به دو نکته توجه کند، وزن توپ و اندازه جای انگشتان. باید توپی را انتخاب کنید که از پس پرتاب کردنش بر بیایید. اندازه انگشتتان هم باید به این سه سوراخ روی توپ بخورد تا با کنترل آن را بغلتانید.لایه رویی توپ ها پلی اتیلن است. در مرکز توپ ها یک فرم استوانه شکل با جنسی شبیه گچ وجود دارد .
