قرآن مجید: ای زنان پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم (با نامحرمان) با صدای نازک و نرم (و جذّاب) سخن نگویید. مبادا آن که دل و قلبش بیمارِ (هوی و هوس) باشد، در شما طمع کند. بلکه درست و متین سخن بگویید(1) (تا موجب انحراف مردان نشوید). طبق دستور خداوند، سخن گفتن ظریف و تبسّم ملیح زن با مردان بر خلاف تقوا و عفّت می باشد و پروردگار همسران پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم را که باید الگوی حیا و عفّت باشند از این عمل منع فرموده و این حکم بنا به فرموده مفسّرین عالیقدر قرآن، عمومیّت دارد و همه دختران و زنان مورد خطاب می باشند زیرا نرمش و عشوه در صحبت کردن خصیصه ای است مشترک بین همه زنان. و می بایست از لطافت در گفتار و با خنده و تبسّم سخن گفتن با نامحرم پرهیز کرده و در هنگام نیاز با لحن جدّی و دُرشت به مقدار ضرورت، صحبت نمایند.
1- احزاب/32.