\"گفتن پدر سوخته ممنوع \"


ریشه عبارت پدر سوخته:

وقتی که در زمان یزدگرد عربها به ایران حمله کردند و ایران رو فتح کردند،
مردم ایران رو که دارای دین زرتشت بودند، آتش پرست و کافر نامیدند
و اونها رو مجبور کردند که به دین اسلام روی بیاورند .
در این میان گروهی خودشان به دین اسلام گرویدند و گروهی هم از ترس مسلمان شدند،
چون می دیدند که افرادی که مسلمان نشوند را میکشند.
اعراب افرادی را که مسلمان نمی شدند،
مردها و سرپرست خانواده را در آتش میسوزاندند تا دیگران یاغی گری نکنند ،
و براساس دستورات شریعت اسلام ، زنان آنها را به کنیزی و بچه ها را برای نوکری و کلفتی می بردند ، چرا که آنها راغنیمت جنگی میدانستند،
این بچه ها بزرگ شدند و در خانه اعراب کار میکردند و خود اعراب هم بچه هائی هم سن اونها داشته اند ،
وقتی ازصاحب خانه میپرسیدند که این بچه تو است (کلفت و نوکرها)،
میگفته :
” نه ، این پدر سوخته است ”
یعنی بچه ما نیست ،
نوکر و کلفتی است که پدرش در جریان فتح ایران سوزانده شده است

و به این نوکر و کلفت ها میگفته اند :
“پدر سوخته ” .