سلامتی اون لامصبی که از زندگیم رفت...اما هنوز از این دل لعنتی نرفته...!!!!
سلامتی اونیکه تا بود؛
امید بود...
نفس بود...
آرامش بود...
رویا بود....
ولی خاطره شد...
بغض شد.....
درد شد.....
کابوس شد...
به سلامتی کسی که عادت کردم به نبودنش،ولی بازم دلم بودنش رو میخواد........ ....
سلامتی تنها ماه زندگیم که بعد رفتنش حتی شبام هم سوت و کور شده...
سلامتی مخاطبی که دیگه خاص نیست چون مال من نیست...!!!!
Yorum Yap
Paylaş
