من و خدا سوار دوچرخه شدیم . اشتباه کردم جلو نشستم؛ فرمان دست من بود، سر دو راهیها دلهره مرا میگرفت ... جایمان را عوض کردیم ، حالا آرام شدم ... هر وقت میپرسم کجا میرویم؟ با لبخند میگوید تو فقط رکاب بزن !
نظر
اشتراک
سید امید
باید بگم خوشبحالت اینقدر با خدا رفیقی ..
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟