از تظاهر به ایستادگی خسته ام!
زور که نیست...
دیگر نمی توانم بی دلیل بخندم و بالبخندی مسخره...
وانمود کنم که همه چیز روبه راه است...!
اصلا دیگر نمیخواهم بخندم!
می خواهم لج کنم...
باخودم با همه ی دنیا!
چقدر بگویم فردا روز دیگریست
و امروز بیاید و مثل هر روز باشد؟!!!!!
مظاهر
Verwijder reactie
Weet je zeker dat je deze reactie wil verwijderen?