قطار می رود….تو می روی….. تمام ایستگاه می رود………… و من چقدر ساده ام که سالهای سال ،در انتظار تو کنار این قطار رفته ایستاده ام و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!! مثل کشیدن کبریت در باد دیدنت دشوار است من که به معجزه ی عشق ایمان دارم می کشم آخرین دانه ی کبریتم را در باد هر چه بــــــادا بــــــــــاد!
سعید
سلام پستای قشنگتونو اینجاک بذارین
Kommentar löschen
Diesen Kommentar wirklich löschen ?