برا خوشحالی خودمون چیکارکنیم؟

مبنی بر عدم عزیمت از تلگرام به هر پیام‌رسان دیگری، بر اساس مشاهدات دو روز گذشته، نکاتی عرض می‌کنم.


در نظر اول...


نسخه کامل شبکه فیسکوب در مرورگر به آدرس facekoob.ir

میشه یه دختر بیاد پی وی بحرفیم حوصلم بیاد جاش؟؟ خودمم دخترم نگران نباشید دختر ها اگه کسی هست بیاد مرسی

تا حالا به برگه های کاغذی دفترتون توجه کردین
ظاهر آرومی داره و بی خطر به نظر میاد
اما وقتی به دستت کشیده میشه و دستت رو میبره سوزش وحشتناکی داره...
خیلی از آدما هم همینن...
مثل برگه های کاغذی یک دفتر آروم و بی خطر به نظر میان...
اما یجایی که انتظارش رو نداری جوری بهت زخم میزنن که علاوه بر شوکه شدن
زخمش سوزش عمیقی توی قلبت ایجاد میکنه
و سالیان سال فراموشت نمیشه...
حواسمون به آروم های پر خطر زندگیمون باشه...

از زندگى كردن دست نمى كشم..
فقط كمى دور مى شوم
فاصله ميگيرم از
آدم هايى كه دل گيرم ميكنند..
از خاطراتى كه ناراحتم ميكنند..
از حسود ها..
از دل سنگ ها..
از بى معرفت ها..
از نامهربان ها..
از سياهى ها..
و بدون آنها با خيالى آسوده زندگى ميكنم..
از زندگى كردن دست نميكشم
فقط كمى "دور" مى شوم..

هر لحظه مزن در،که در این خانه کسی نیست
بیهوده مکن ناله،که فریاد رسی نیست
شهری که شه و شحنه و شیخش همه مستند
شاهد شکند شیشه که بیم عسسی نیست
آزادی اگر می طلبی،غرقه به خون باش
کاین گلبن نو خاسته بی خار و خسی نیست
دهقان دهد از زحمت ما یک نفس اما
آنروز کخ دیگر ز حیاتش نفسی نیست
با بودن مجلس بود آزادی ما محو
چون مرغ که پابسته ولی در قفسی نیست
گر موجد گندم بود از چیست که زارع
از نان جوین سیر به قدر عدسی نیست
هر سر به هوای سر و سامانی ما را
در دل بجز آزادی ایران هوسی نیست
تازند و برند اهل جهان گوی تمدن
ای فارس مگر فارس ما را فرسی نیست
در راه طلب فرخی ار خسته نگردید
دانست که تا منزل مقصود بسی نیست

آن یار عزیزی که قرارش بودم
آسایش روز و روز گارش بودم
امروز ببین چه می کند با دل من
بیچاره منم که بیقرارش بودم

دنیا پر است از حرف های نگفته
پر است از راه های نرفته
کارهای نکرده
خیال های بر باد رفته
آنقدر رویا داریم که جا برای خودمان نیست...
آخر غرق می شویم
میان بغض ها و حرف های نزده میان خودمان...

‏از یه سنی به بعد دیگه نمیشه دوست صمیمی پیدا کرد،باید مراقب قدیمیها باشید !
با جدیدها هیچ وقت صمیمی نمیشید ،
حتی اگه
زمان زیادی رو با هم بگذرونید . . .