گاهی فکر میکنم
مگر میشود آدم ها اینقدر راحت و
هر چند وقت یکبار کنار معشوقه ای جدید
بایستند و دو نفره هایشان را به معرض نمایش بگذراند؟
انگار خودشان ثابت اند و آدمِ کنار دستی شان
فقط عوض میشود !
در همان مکان ها ، با همان خنده ها
با همان ژست های مضحک که مثلاً من خیلی
خوشبختم و افسوس به حال آنهایی که فقط می آیند
تا جای خالی نفر قبل را پر کنند ...
نظر
اشتراک
ramin
حذف نظر
آیا مطمئن هستید که می خواهید این نظر را حذف کنید؟